• Boek 3 Artikel 60 (3:60 BW)

    Volmacht

    1. Volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten.
    2. Waar in deze titel van rechtshandeling wordt gesproken, is daaronder het in ontvangst nemen van een verklaring begrepen.

    Toelichting

    Iemand die een rechtshandeling verricht, bindt daarmee meestal zichzelf. Daarnaast kan je ook rechtshandelingen namens een ander verrichten. Dit kan door middel van een volmacht. Iemand geeft jou de bevoegdheid om namens hem een rechtshandeling te verrichten, de volmachtgever. De gevolmachtigde is degene die de rechtshandeling verricht.

    Een volmacht betekent een bevoegdheid. Dat betekent dat je op basis van een volmacht niet verplicht kan worden bepaalde rechtshandelingen namens de volmachtgever te verrichten. Je hebt alleen de bevoegdheid deze in naam van een ander te doen. Die verplichting kan wel bestaan, maar dan niet uit hoofde van een volmacht. Bijvoorbeeld op basis van een overeenkomst van opdracht.

    Bij de volmacht gaat het om onmiddellijke vertegenwoordiging. Ook wel directe vertegenwoordiging genoemd. Dat betekent dat de gevolmachtigde niet gebonden wordt aan de rechtshandeling, maar de volmachtgever. De rechtshandeling wordt verricht ‘in de naam van’ iemand anders.

    Jurisprudentie

    Geen jurisprudentie beschikbaar.