Wat is verrekening?

Wat is verrekeningIn artikel 6:127 BW wordt verrekening geregeld. Wat is verrekening? Door verrekening gaan verbintenissen teniet. Eigenlijk streep je vorderingen en schulden tussen twee of meer personen tegenover elkaar weg. Normaal vindt verrekening plaats door middel van een verklaring door iemand die bevoegdheid is tot verrekening gericht aan de andere partij. Dit hoeft niet altijd zo te zijn. Soms kan verrekening ook van rechtswege geschieden. Dat betekent dat iemand hier niet om hoeft te verzoeken of een beroep op hoeft te doen, maar dat het automatisch gebeurd.

Wat zijn de vereisten voor verrekening?

Verrekening kan alleen plaatsvinden als de schuldenaar bevoegd is. Artikel 6:127 lid 2 BW geeft vier vereisten voor verrekening.

  1. Wederkerigheid: verrekening kan alleen als de schuldeiser en de schuldenaar tegenover elkaar staan. Dus als X aan Y moet betalen en Y een vordering heeft X kan worden verrekend. Ze moeten over en weer elkaars schuldenaar en schuldeiser zijn, anders is verrekening niet mogelijk.
  2. Gelijksoortigheid: de schuldenaar moet recht hebben op een prestatie van de schuldeiser die betrekking heeft op zijn schuld. Doordat er verrekening plaatsvindt, wordt de schuld door de schuldenaar voldaan.
  3. Bevoegd tot betaling: de schuldenaar moet bevoegd zijn zijn schuld te betalen. Dit betekent niet dat de schuld opeisbaar moet zijn, de schuldenaar moet alleen bevoegd zijn. Hier kan wel van worden afgeweken. Partijen kunnen afspreken dat ook een voorwaardelijke schuld bijvoorbeeld verrekend kan worden.
  4. Bevoegd tot afdwingen van nakoming: tevens moet de schuldenaar bevoegd zijn zijn vordering af te dwingen. Of in ieder geval de nakoming ervan. Hiervoor is de opeisbaarheid van de vordering wel vereist. Als de vordering niet opeisbaar is, kan nakoming ook niet worden afgedwongen. Ook als de vordering voorwaardelijk is bestaat in beginsel deze bevoegdheid niet. Maar ook hier kan van worden afgeweken en kunnen partijen iets anders afspreken.